|
دانشمندان موزه ملی تاریخ دانمارك از وجود دلایل دیگری به جز گازهای گرم كننده جهان به عنوان دلیل یخ نزدن زمین در میلیاردها سال پیش و در زمان سردتر بودن خورشید خبر دادند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ابر دوران ائون آرکئن در حدود ۲.۵ تا چهار میلیارد سال قبل، پیش از ظاهر شدن اولین نشانه های پیشرفته حیات در زمین، خورشید تنها از ۷۰ درصد از درخشش امروزی خود برخوردار بود كه به معنی دریافت گرمای كمتر در زمین و امكان انجماد آن بوده است.
با این حال، سنگ های باستانی در «ایسوا» در نزدیكی سواحل جنوب غرب گرین لند نشان دهنده وجود آب مایع و حتی حیات بر روی زمین در حدود ۳.۸ میلیارد سال قبل است.
از این رو دانشمندان بر این باورند كه زمین در آن زمان باید در جایی میان نقطه انجماد و نقطه جوش آب قرار داشته و احتمالا به دمای امروزی بسیار نزدیك بوده است.
تناقض میان زمین منجمد كه در آن سال ها به نظر باید وجود می داشت و دمایی كه زمین از آن برخوردار بود، به عنوان «تناقض ضعیف خورشید جوان» خوانده می شود.
تاكنون ایده آل ترین توضیح برای این معما این بود كه در آن زمان، تمركز بیشتری از گازهای گلخانه ای مانند دی اكسیدكربن در جو به نسبت امروز وجود داشته است. این گازها با جذب حرارت خورشید، به گرم شدن زمین كم می كنند.
اما برای توضیح تناقض ضعیف خورشید جوان توسط این گازهای گلخانه ای، تمركز آنها باید بسیار بالا بوده و در خاكها و رسوبات كهن ثبت می شد.
اكنون دانشمندان با بررسی سنگ های نسبتا بكر گرین لند دریافته اند كه هیچ گواهی مبنی بر وجود چنین میزانی از گازهای گلخانه ای در آن زمان برای توضیح این فرضیه وجود ندارد.
توجیه جایگزین دیگری كه برای این فرضیه ارائه شده بر این اساس است كه در تاریخ اولیه زمین، قاره های كمتری وجود داشته و این حجم كم خاك به معنی پوشش ابری كمتر بوده است.
در نتیجه این كه زمین پوشیده از اقیانوس، تاریكتر و قادر به جذب حرارت بیشتر بوده است.
این نتایج در مجله مجموعه مقالات آكادمی ملی علوم منتشر شده است.
|
تبادل لینک هوشمند 
